Smart University of Medical Sciences

Document Type : Original Article

Authors

1 Department, Smart University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

2 Director of the Medicinal Plants Cultivation and Development Department, Alborz University of Medical Sciences - Iran

Abstract

Background and Objective: Marinol is actually the first cannabinoid drug approved by the US FDA in 1985. The approved use of this drug in reducing the side effects caused by chemotherapy of cancer patients such as anorexia, nausea, pain and vomiting, as well as its use in the treatment of weight loss in AIDS patients has also been approved in 1992.
Methods: In this article, while referring to a summary of the history of medicinal cannabis, we review Marinol. Also, investigation and understanding of how herbal cannabinoids helps the endocannabinoid system, which is responsible for the health balance (Homeostasis) of the body, has been taken into consideration. In this work, the necessary operations have been carried out, from seed germination to the preparation of medicine (vegetable Marinol) and the preparation of capsules. Monitoring and analysis of cannabinoids was done by a gas chromatography device connected to a mass spectrometer (GC/Mass Spectroscopy).
Results: The efficiency of the resin in the flower was 38%, which was obtained at the optimum point of 97.5% of THC and 2.5% of cannabinoids, and the main part was cannabinol, and thus the percentage of the effective substance in the plant was 37.05%. After dissolving the solvent at room temperature, we will dissolve the obtained resin in sesame oil and in this way, we will be able to encapsulate different doses of vegetable Marinol.
Conclusion: The idea of using plant Marinol (cannabis flower extract (resin)) with high THC in pure sesame oil instead of synthetic dronabinol (chemical cannabinol) can be derived from less side effects, higher therapeutic effect, less persistence in the body and cheaper price. It is related to the chemical type of this drug.

Keywords

Main Subjects

Article Title [Persian]

سیاست گذاری و بررسی تهیه و تولید مارینول گیاهی با استفاده از کانابیس غنی از تتراهیدروکانابینول

Authors [Persian]

  • رحیم رهبرنوحی 1
  • محمد رضا دهقانی 2

1 گروه حقوق سلامت، دانشگاه علوم پزشکی هوشمند، تهران، ایران.

2 مدیر گروه کشت و توسعه گیاهان داروئی جهاد دانشگاهی البرز . ایران

Abstract [Persian]

زمینه و هدف: مارینول در­واقع اولین داروی کانابینویدی تائید شده FDA آمریکا در سال 1985 می­باشد. مصارف تائید شده این دارو در کاهش عوارض ناشی از شیمی درمانی بیماران سرطانی مثل بی­اشتهائی، تهوع، درد و استفراغ، و همچنین مصرف آن در درمان کاهش وزن بیماران ایدزی در سال 1992 نیز به تائید رسیده است.
روش­ها: در این مقاله ضمن اشاره به خلاصه­ای از تاریخچه کانابیس داروئی، مارینول را مورد بازبینی قرار می­دهیم. همچنین بررسی و درک چگونگی کمک­رسانی کانابینویدهای گیاهی در سیستم اندوکانابینویدی که وظیفه تعادل سلامتی  (Homeostasis ) بدن را به­ عهده دارد، مورد توجه قرار گرفته است. در این کار عملیات لازم از نشاء بذر تا ساخت دارو (مارینول گیاهی) و تهیه کپسول­ها انجام شده است. نظارت و آنالیز کانابینویدها با استفاده از دستگاه گازکروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی (GC/Mass Spectroscopy) صورت گرفت.
یافته­ ها: راندمان رزین در گل 38 درصد بود که این مقدار در نقطه اپتیمم 97.5 درصد THC و 2.5 درصد از کانابینویدها بدست آمد و عمده کانابینول بود و به این ترتیب درصد ماده موثره در گیاه 37.05 درصد بدست آمد. پس از پراندن حلال در دمای اطاق، رزین بدست آمده را در روغن کنجد حل می­ نمائیم و به این ترتیب قادر خواهیم بود دزهای مختلفی از مارینول گیاهی را کپسوله نمائیم.
نتیجه­ گیری: ایده استفاده از مارینول گیاهی ( عصاره گل ماده کانابیس (رزین) با THC بالا در روغن کنجد خالص به­ جای درونابینول سنتز شده (کانابینول شیمیائی) می‌تواند برگرفته از عوارض جانبی کمتر، تاثیر درمانی بالاتر، ماندگاری کمتر در بدن و قیمت ارزانتر آن نسبت به نوع شیمیائی این دارو باشد.

Keywords [Persian]

  • کانابیس
  • مدیکال کانابیس
  • کانابینویدها
  • سیستم اندوکانابینوید
  • تتراهیدروکانابینول
  • کانابیدیول

مقدمه

استفاده از رزین گل ماده شاهدانه (کانابیس) به­ عنوان دارو به هزاران سال قبل از میلاد مسیح باز می­گردد و عمدتا در نواحی هند و چین بکار رفته است. اواسط قرن 19 جهان غرب با این گیاه آشنا شد و دهه آخر همان قرن استفاده از آن به اوج خود رسید و نوعا شامل استفاده از رزین استخراج شده و محلول آن در الکل یا سرکه (Thnctures) بوده است. در دهه اول قرن بیستم، مصرف داروئی این گیاه به‌طور چشمگیری کاهش یافت که عمدتا به ­دلیل سختی­ های گرفتن نتایج مشابه از یک بچ مواد گیاهی با بچ دیگر از گیاهی با قدرت متفاوت بود. از سال 1965 شناسائی ساختار شیمیائی اجزاء متشکله رزین و امکان جدا سازی و خالص سازی اجزاء اصلی رزین کانابیس باعث تحرک چشمگیری در نگاه علمی دانشمندان نسبت به این گیاه شد. این تحرک در دهه 1990 با شناسائی و تعریف گیرنده­ های کانابینوید و شناسائی سیستم کانابینویدی درونزا در مغز، شتاب بیشتری گرفت.