دانشگاه علوم پزشکی هوشمند

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه هوش مصنوعی، دانشگاه علم و صنعت. تهران، ایران

2 گروه حقوق سلامت، دانشگاه علوم پزشکی هوشمند، تهران، ایران.

3 گروه حقوق سلامت، دانشگاه علوم پزشکی هوشمند، تهران، ایران

چکیده

زمینه و هدف: پیشرفت علم و فناوری درحوزه ارتباطلات الکترونیکی موجب تحولات عظیم در عرصه­ های علمی، عملی و کاربردی از جمله خدمات آموزشی و درمانی شده است. دانشگاه‌های علوم پزشکی هوشمند و بیمارستان‌های هوشمند یکی از این پیشرفت‌های مهم به شمار می‌روند. این ایده ­های جدید، هر یک مزایا و معایب خاص خود را دارند.
روش­ها: ابتدا ادبیات مقاله با استفاده از کتب، مقالات کاغذی و اینترنتی بررسی شده، سپس داده­ های کیفی از طریق تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته و یک نظریه کاربردی با عنوان یکپارچه‌سازی دیجیتال- انسانی در نظام سلامت ارائه گردید.
یافته‌ها: کاهش هزینه‌های آموزشی، عدم نیاز به مکان آموزش، امکان استفاده از ابزارهای چندرسانه‌ای، انعطاف‌پذیری در زمان و شیوه آموزش، تسهیل ذخیره‌سازی مطالب، کاهش زمان و هزینه سفر و تسریع فرآیند‌های تعاملی از جمله مزایای آموزش مجازی شناخته می‌شوند. دسترسی بیشتر به خدمات، انتخاب بهتر مراکز و پزشکان و سهولت در بستری و استفاده از خدمات، کنترل وضعیت بیمار از دور و حمایت و پشتیبانی بهتر خدمت‌گیرندگان نیز، از مزایای بیمارستان‌های مجازی محسوب می‌شوند.
نتیجه‌گیری: به‌دلیل مشکل و حساس بودن برخی مفاهیم و عملی بودن برخی دروس علوم پزشکی، نمی‌توان تنها از طریق مجازی در این حوزه اقدام به آموزش نمود. بنابراین، آموزش ترکیبی، متشکل از کلاس‌های حضوری و مجازی توصیه می‌شود. در حوزه علوم پزشکی که یک حوزه انسان‌محور با تاکید بر رابطه پزشکان و پیراپزشکان با بیماران می‌باشد، بهتر است تنها به رابطه مجازی که حس انزواطلبی را تقویت می‌کند، بسنده نشود.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

مقدمه  

وظیفه آموزش عالی، تربیت نیروی انسانی متخصص و زبده می­ باشد، که بتواند از آموزش‌های علمی و عملی دوران تحصیل خود، به خوبی در محیط کار بهره ببرد. با توجه به نقش ارتباط در دنیای امروز، هر موسسه‌ای که از فن­ آوری اطلاعاتی و ارتباطی الکترونیکی دور باشد، به­ تدریج از صحنه رقابت حرفه‌ای خارج می‌شود. صنعت مراقبت سلامت نیز به­ دنبال به­ کارگیری فن­ آوری‌های اطلاعاتی و ارتباطی الکترونیکی می­ باشد تا در دنیای پررقابت امروز از رقبای خود عقب نماند. از طرفی، تغییرات دموگرافیک در جهان و افزایش جمعیت سالمندان درآینده، بیانگر فشار کاری بیشتر بر پرسنل و صنعت مراقبت سلامت می­ باشد که طبعا نیاز به این فن ­آوری‌ها ، را بیش از پیش گوشزد می‌کند. فن ­آوری­ های روز، ضمن افزایش کارآمدی، کاهش هزینه­ ها را به دنبال خواهد داشت. به­ منظور ارائه هر چه بهتر خدمات به عموم مردم، نظام‌های آموزشی باید درکنار نظام‌های درمانی متناسب مورد مطالعه، بازاندیشی و اصلاح احتمالی قرار بگیرند. بنابراین، نیاز به بازنگری مداوم براساس مطالعات دقیق با توجه به رابطه میان دانشگاه‌های علوم پزشکی هوشمند و بیمارستان‌های هوشمند ضروری به­ نظر می­رسد؛ اما این کار چندان ساده نیست، زیرا فرآیند‌های آموزش پزشکی در این محیط مجازی تحت تاثیر عوامل و متغییر‌های متعددی قرار دارند که از آن جمله عرصه آموزش، روش‌هایی آموزشی، منابع آموزشی و روند رو به رشد تکنولوژی‌های آموزشی می‌باشند. پاسخ ­دهی به موقع به این تغییرات فزآینده و هدایت و مدیریت صحیح برنامه‌های آموزشی و درمانی نیازمند شناخت هرچه بهتر مزایا، معایب و الزامات هر دو حوزه آموزش، در دانشگاه ­های علوم پزشکی و درمان، در بیمارستان‌های هوشمند می‌باشد. امروزه آموزش به کمک رایانه به­ طور وسیع، وارد حوزه‌های پزشکی و غیرپزشکی شده است. مطالعات انجام شده بیانگر تاثیرات مثبت این روش‌های نوین بر ارتقای عملکرد بخش درمان، به­ ویژه خدمات پرستاری می‌باشند.

  1.  Refrences

    1. Ghafouri Fard M, Hasankhani H. Virtual Hospital: a new approach in education and treatment. Journal of Medical Education Development. 2015; 8(17): 47-57.
    2. Emami H, Aghdasi M, Asousheh2 A. Electronic learning in medical education . Research in Medicine 2009; 33 (2) :102-111.
    3. Sadeghi T, Heidari S, Bakhshi H. Comparison the Lecture and E-learning Training Methods on Knowledge of Nurses Participating in Continuing Medical Education(CME) Programs in Rafsanjan University of Medical Sciences . mededj 2014; 2 (1) :59-64.
    4. Mathers CD, Stevens GA, Boerma T, White RA, Tobias MI. Causes of international increases in older age life expectancy. The Lancet. 2015 Feb 7;385(9967):540-8.
    5. Röcker C, Ziefle M, Holzinger A. From computer innovation to human integration: current trends and challenges for pervasive HealthTechnologies. Pervasive Health: State-of-the-art and Beyond. 2014:1-7.
    6. Kwon H, An S, Lee HY, Cha WC, Kim S, Cho M, Kong HJ. Review of smart hospital services in real healthcare environments. Healthcare Informatics Research. 2022 Jan 31;28(1):3-15.
    7. Iyawa GE, Herselman M, Botha A. Digital health innovation ecosystems: From systematic literature review to conceptual framework. Procedia Computer Science. 2016 Jan 1;100:244-52.
    8. Holzinger A, Röcker C, Ziefle M. From smart health to smart hospitals. Smart Health: Open Problems and Future Challenges. 2015:1-20.
    9. World Health Organization. Atlas of eHealth country profiles: the use of eHealth in support of universal health coverage: based on the findings of the third global survey on eHealth 2015. InAtlas of ehealth country profiles: the use of eHealth in support of universal health coverage: based on the findings of the third global survey on eHealth 2015 2016 (pp. 386-386).
    10. Australia (2016) Public Governance, Performance and Accountability (Establishing the Australian Digital Health Agency) Rule. vol F2016L00070
    11. Intelligent Health Association. Welcome to your association [Internet]. Media (PA): Intelligent Health Association; 2020 [cited at 2022 Feb 3]. Available from: http:// ihassociation.org
    12. Yoon YD. Smart hospital-related technology status and prospects. KESSIA Issue Rep. 2018;2:1-9.
    13. Cook DA, Levinson AJ, Garside S, Dupras DM, Erwin PJ, Montori VM. Instructional design variations in internet-based learning for health professions education: a systematic review and meta-analysis. Academic medicine. 2010 May 1;85(5):909-22.
    14. Ong, P. (2020). COVID-19 and the Digital Divide in Virtual Learning. UCLA: Center for Neighborhood Knowledge. Retrieved from https://escholarship.org/uc/item/07g5r002
    15. Westerhof A, Hilhorst C, Bos WJ. The Impact of Health Information Technology on Hospital Performance: A Systematic Integrative Literature Review. Health. 2024 Apr 11;16(4):257-79.
    16. Al-Rawashdeh M, Keikhosrokiani P, Belaton B, Alawida M, Zwiri A. IoT adoption and application for smart healthcare: a systematic review. Sensors. 2022 Jul 19;22(14):5377.
    17. Seidling HM, Bates DW. Evaluating the impact of health IT on medication safety. InEvidence-Based Health Informatics 2016 (pp. 195-205). IOS Press.
    18. Topol E. Deep medicine: how artificial intelligence can make healthcare human again. Hachette UK; 2019 Mar 12.
    19. Ostad SN, Ahmady S, Mohammadi A, Sabzevari O, Mojtahedzadeh R, Norouzadeh AN. Evolution of e-Learning in Iran’s Medical Sciences Universities: Formation of Virtual University of Medical Sciences. Medicine and Spiritual Cultivation. 2017; 27(4): 233-243.
    20. . Seyedi M, Yaghoubi Z. Designing and Implementing Blended Learning in the Field of Rehabilitation. Interdisciplinary Journal of Virtual Learning in Medical Sciences. 2012; 3(2): 26
    21. Mirsaidi G, Imani M N, Nazem F. Evaluation of organizational infrastructure affecting the use of E-learning. Nursing Management. 2016; 5(2) :51-58
    22. Dargahi H, Ghazi Saidi M, Ghasemi M. The role of e-learning in Medical Sciences Universities. payavard 2008; 1 (2) :20-29
    23. Nezam Abadi Z, Jafari N, Farsi Z, Zareiyan A. Application of E-learning on clinical nursing skills education. Educational Studies (Nama). 2014; 4; 39-47
    24. Mansour Ghafourifard. Virtual Hospital: An Opportunity to Access the Health Care System Without Time and Place Constraints. Journal of Nursing and Care, Volume 6, Issue 1, 1000379, 2017, ISSN: 2167-1168.
    25. Rieyazi R. 1389, virtual hospital, first international symposium on electronic hospital and telemedicine, Tehran, https://civilica.com/doc/101353
    26. Shahmoradi L, Almasi S, mehraban far M. Diagnosis and Treatment of Diseases in Virtual Environment. JMIS 2017; 3 (1) :56-66.
    27. American Hospital Association, Annual Survey IT Supplement, Brief # 2, March 2018.
    28. Begjani J, Sajadi S.A., Mohammadnejad E. Virtual hospital; A way for public health development. Journal of the School of Army Nursing. 2015; 15(1): 27.
    29. Hassankhani H, Asgarlo ZH, Asghari E. A Review on Virtual Hospital Concept and its Applications. Depiction of Health. 2012; 3(3): 35.
    30. Ministry of Health and Medical Education of Iran. "Virtual Medical Education Development Plan", https://behdasht.gov.ir/
    31. Iran Smart University of Medical Sciences. "Online Medical Education", https://smums.ac.ir/
    32. Survey of smart hospitals in Iran: "Smart Hospitals in Iran Report", Smart Hospitals of Iran, 2022.
    33. gov. "HITECH Act Overview", https://www.healthit.gov/
    34. Mayo Clinic. "Smart Hospital Initiatives", https://www.mayoclinic.org/
    35. Stanford University. "Telemedicine Research", https://www.stanford.edu/
    36. Bundesministerium für Gesundheit (BMG). "E-Health Gesetz", https://www.bundesgesundheitsministerium.de/
    37. University of Hamburg. "Virtual Health Education", https://www.uni-hamburg.de/
    38. "Digitalization in Health Care: Germany's Vision for 2030", Bundesgesundheitsministerium, 2021.
    39. Singapore Ministry of Health. "Smart Health Initiatives", https://www.moh.gov.sg/
    40. National University of Singapore. "Digital Health Technologies Research", https://www.nus.edu.sg/
    41. Singapore General Hospital. "Digital Transformation in Healthcare", https://www.sgh.com.sg/