نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار گروه سیستم اطلاعات جغرافیایی و سنجش از دور دانشگاه تهران، تهران، ایران.
2 گروه حقوق سلامت، دانشگاه علوم پزشکی هوشمند، تهران، ایران
چکیده
زمینه و هدف: درهم تنیدگی و پیوند میان محیط زیست و سلامت انسان بسیار عمیق و پیچیده می باشد، بنابراین، افزایش آگاهی و بررسی همه جانبه مورد نیاز می باشد. پیگیری رویکرد پیشگیرانه نسبت به رویکرد واکنشی میتواند از بوجود آمدن بسیاری از مشکلات زیست محیطی و سلامت جلوگیری کند و در صورت بروز، پیامدهای ناشی از آن را به حداقل کاهش دهد.
روشها: این مقاله با استفاده از کتاب ها و مقالات کاغذی و مجازی به روش توصیفی-تشریحی نوشته شده است.
یافته ها: آثار مخرب فعالیتهای انسان بر محیطزیست و متعاقبهً بازخورد عواقب آن به ویژه در حوزه سلامت گریبان گیر بشر شده است در بیشتر موارد شناخته و حتی پیشبینی هایی نیز برای آنها انجام شده است. حال باید مشخص کرد انسان چه کارها و فعالیت هایی انجام دهد که نه تنها اثرات مخرب و سوء بر محیط زیست نداشته باشد، بلکه بتواند از آثار منفی فعالیت های مخرب گذشته نیز بکاهد و در سایه فعالیت های تعاملی هرچه بیشتر سلامت خود را تامین و حفظ نماید.
نتیجه گیری: در این مقاله سه موضوع اساسی و کلی به عنوان عوامل اصلی که دارای رابطه علت و معلولی مستقیمی بین فعالیت های انسان، محیطزیست و به تبع آن حفظ محیطزیست و تامین سلامت عمومی هستند در نظر گرفته شده است. هرچند بهدلیل ماهیت وجودی انسان و محیطزیست که هر دو زنده و پویا هستند نمیتوان تنها یک رابطه خطی و مستقیم را در نظر گرفت و درهم تنیدگی بسیار پیچیده و گسترده وجود دارد. بنابراین، به دلیل حفظ یکپارچگی مطالب و دستیابی به نتیجه، در مدل ارائه شده تنها رابطه علت و معلولی مستقیم مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
کلیدواژهها
موضوعات
مقدمه
محیط زیست و سلامت انسان، هر دو متغیرهای پویا، به هم پیوسته و در حال تغییر میباشند؛ بنابراین، ارتباط و تاثیرگذاری و تاثیرپذیری این دو سیستم بر هم دارای پیچیدگی بسیار میباشد؛ کسب آگاهی و شناخت مشکلات و تاثیرات متقابل آنها بر یکدیگر میتواند به درک این پیچیدگی و یافتن روشهایی برای دستیابی به سلامت جوامع انسانی در کنار حفظ محیطزیست منجر شود. توسعه پایدار نیازمند چهار عامل اصلی؛ محیطزیست، جمعیت و منابع انسانی، اقتصاد و فرهنگ جامعه میباشد و نبود هر یک از این عوامل مانع از دستیابی به توسعه پایدار و عدالت محیطی خواهد شد. همچنین سه عامل اصلی تعیین کننده سلامت فردی عبارتند از: فیزیولوژیکی، اجتماعی و محیطی. عامل زیستمحیطی مشترک میان سلامت انسان و توسعه پایدار میباشد. بنابراین، مطالعه همه جانبه و نه خرد و جزئی از تاثیر محیطزیست بر سلامت عمومی جامعه بسیار مهم و ضروری می باشد در گزارش بروندلند (گزارش کمیسیون جهانی محیطزیست و توسعه سازمان ملل متحد - آینده مشترک ما) در سال 1987 شواهد ثابت شده ای از پیوندهای مهم بین محیطزیست، توسعه و سلامت وجود دارد.