دانشگاه علوم پزشکی هوشمند

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه حقوق سلامت، دانشگاه علوم پزشکی هوشمند، تهران، ایران.

2 مدیر گروه کشت و توسعه گیاهان داروئی جهاد دانشگاهی البرز . ایران

چکیده

زمینه و هدف: مارینول در­واقع اولین داروی کانابینویدی تائید شده FDA آمریکا در سال 1985 می­باشد. مصارف تائید شده این دارو در کاهش عوارض ناشی از شیمی درمانی بیماران سرطانی مثل بی­اشتهائی، تهوع، درد و استفراغ، و همچنین مصرف آن در درمان کاهش وزن بیماران ایدزی در سال 1992 نیز به تائید رسیده است.
روش­ها: در این مقاله ضمن اشاره به خلاصه­ای از تاریخچه کانابیس داروئی، مارینول را مورد بازبینی قرار می­دهیم. همچنین بررسی و درک چگونگی کمک­رسانی کانابینویدهای گیاهی در سیستم اندوکانابینویدی که وظیفه تعادل سلامتی  (Homeostasis ) بدن را به­ عهده دارد، مورد توجه قرار گرفته است. در این کار عملیات لازم از نشاء بذر تا ساخت دارو (مارینول گیاهی) و تهیه کپسول­ها انجام شده است. نظارت و آنالیز کانابینویدها با استفاده از دستگاه گازکروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی (GC/Mass Spectroscopy) صورت گرفت.
یافته­ ها: راندمان رزین در گل 38 درصد بود که این مقدار در نقطه اپتیمم 97.5 درصد THC و 2.5 درصد از کانابینویدها بدست آمد و عمده کانابینول بود و به این ترتیب درصد ماده موثره در گیاه 37.05 درصد بدست آمد. پس از پراندن حلال در دمای اطاق، رزین بدست آمده را در روغن کنجد حل می­ نمائیم و به این ترتیب قادر خواهیم بود دزهای مختلفی از مارینول گیاهی را کپسوله نمائیم.
نتیجه­ گیری: ایده استفاده از مارینول گیاهی ( عصاره گل ماده کانابیس (رزین) با THC بالا در روغن کنجد خالص به­ جای درونابینول سنتز شده (کانابینول شیمیائی) می‌تواند برگرفته از عوارض جانبی کمتر، تاثیر درمانی بالاتر، ماندگاری کمتر در بدن و قیمت ارزانتر آن نسبت به نوع شیمیائی این دارو باشد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

مقدمه

استفاده از رزین گل ماده شاهدانه (کانابیس) به­ عنوان دارو به هزاران سال قبل از میلاد مسیح باز می­گردد و عمدتا در نواحی هند و چین بکار رفته است. اواسط قرن 19 جهان غرب با این گیاه آشنا شد و دهه آخر همان قرن استفاده از آن به اوج خود رسید و نوعا شامل استفاده از رزین استخراج شده و محلول آن در الکل یا سرکه (Thnctures) بوده است. در دهه اول قرن بیستم، مصرف داروئی این گیاه به‌طور چشمگیری کاهش یافت که عمدتا به ­دلیل سختی­ های گرفتن نتایج مشابه از یک بچ مواد گیاهی با بچ دیگر از گیاهی با قدرت متفاوت بود. از سال 1965 شناسائی ساختار شیمیائی اجزاء متشکله رزین و امکان جدا سازی و خالص سازی اجزاء اصلی رزین کانابیس باعث تحرک چشمگیری در نگاه علمی دانشمندان نسبت به این گیاه شد. این تحرک در دهه 1990 با شناسائی و تعریف گیرنده­ های کانابینوید و شناسائی سیستم کانابینویدی درونزا در مغز، شتاب بیشتری گرفت.