نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه حقوق سلامت، دانشگاه علوم پزشکی هوشمند، تهران، ایران.
2 مدیر گروه کشت و توسعه گیاهان داروئی جهاد دانشگاهی البرز . ایران
چکیده
زمینه و هدف: مارینول درواقع اولین داروی کانابینویدی تائید شده FDA آمریکا در سال 1985 میباشد. مصارف تائید شده این دارو در کاهش عوارض ناشی از شیمی درمانی بیماران سرطانی مثل بیاشتهائی، تهوع، درد و استفراغ، و همچنین مصرف آن در درمان کاهش وزن بیماران ایدزی در سال 1992 نیز به تائید رسیده است.
روشها: در این مقاله ضمن اشاره به خلاصهای از تاریخچه کانابیس داروئی، مارینول را مورد بازبینی قرار میدهیم. همچنین بررسی و درک چگونگی کمکرسانی کانابینویدهای گیاهی در سیستم اندوکانابینویدی که وظیفه تعادل سلامتی (Homeostasis ) بدن را به عهده دارد، مورد توجه قرار گرفته است. در این کار عملیات لازم از نشاء بذر تا ساخت دارو (مارینول گیاهی) و تهیه کپسولها انجام شده است. نظارت و آنالیز کانابینویدها با استفاده از دستگاه گازکروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی (GC/Mass Spectroscopy) صورت گرفت.
یافته ها: راندمان رزین در گل 38 درصد بود که این مقدار در نقطه اپتیمم 97.5 درصد THC و 2.5 درصد از کانابینویدها بدست آمد و عمده کانابینول بود و به این ترتیب درصد ماده موثره در گیاه 37.05 درصد بدست آمد. پس از پراندن حلال در دمای اطاق، رزین بدست آمده را در روغن کنجد حل می نمائیم و به این ترتیب قادر خواهیم بود دزهای مختلفی از مارینول گیاهی را کپسوله نمائیم.
نتیجه گیری: ایده استفاده از مارینول گیاهی ( عصاره گل ماده کانابیس (رزین) با THC بالا در روغن کنجد خالص به جای درونابینول سنتز شده (کانابینول شیمیائی) میتواند برگرفته از عوارض جانبی کمتر، تاثیر درمانی بالاتر، ماندگاری کمتر در بدن و قیمت ارزانتر آن نسبت به نوع شیمیائی این دارو باشد.
کلیدواژهها
موضوعات
مقدمه
استفاده از رزین گل ماده شاهدانه (کانابیس) به عنوان دارو به هزاران سال قبل از میلاد مسیح باز میگردد و عمدتا در نواحی هند و چین بکار رفته است. اواسط قرن 19 جهان غرب با این گیاه آشنا شد و دهه آخر همان قرن استفاده از آن به اوج خود رسید و نوعا شامل استفاده از رزین استخراج شده و محلول آن در الکل یا سرکه (Thnctures) بوده است. در دهه اول قرن بیستم، مصرف داروئی این گیاه بهطور چشمگیری کاهش یافت که عمدتا به دلیل سختی های گرفتن نتایج مشابه از یک بچ مواد گیاهی با بچ دیگر از گیاهی با قدرت متفاوت بود. از سال 1965 شناسائی ساختار شیمیائی اجزاء متشکله رزین و امکان جدا سازی و خالص سازی اجزاء اصلی رزین کانابیس باعث تحرک چشمگیری در نگاه علمی دانشمندان نسبت به این گیاه شد. این تحرک در دهه 1990 با شناسائی و تعریف گیرنده های کانابینوید و شناسائی سیستم کانابینویدی درونزا در مغز، شتاب بیشتری گرفت.